دو نظر درباره تمایز مسلک اخلاقی قرآن و انبیاء
رضا کریمی | پنجشنبه, ۱۱ شهریور ۱۳۹۵
علامه طباطبایی ذیل آیه 156 سوره بقره (الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون) سه مسلک اخلاقی را مفصلا توضیح می دهد: راه تحصیل فضائل و تهذیب یا توجه به منافع دنیوی و‌اعتدال قوا است یا توجه به فوائد اخروی مانند بهشت و خروج از ظلمات و گاهی کمالات ناشی از قضا و قدر.
ایشان ادامه می دهند: در قرآن علاوه بر این دو، راه سومی وجود دارد که طوری انسان را تربیت میکنند که موضوعی برای رذائل باقی نمی ماند و از طریق اثبات تمام مالکیت، عزت و قوت برای خدا و ایجاد توحید خالص به جای مبارزه با ردائل، ریشه آنها سوزانده می شود. انسان در این حال جز خدا نمی خواهد و توجهی به فضیلت و غیر فضیلت و ستایش مردم و خلاصه دنیا و آخرت ندارد.
یک نکته مهم در این رابطه این است که
- ۰ نظر
- ۱۱ شهریور ۹۵ ، ۰۸:۳۴
علامه طباطبایی ذیل آیه یهَدِى مَن یَشَاءُ إِلىَ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ(بقره/142) می گوید: صراط نکره آمده چون با اختلاف استعداد امتها در درک سعادت تفاوت پیدا می کند و همیشه یکی نیست