استنطاق

پاسخ به مسئله اسلام رحمانی و مسائلی نظیر آن با پاسخ دقیق به این پرسش روشن می شود: فرق رأفت و رحمت چیست؟ علامه طباطبایی دو احتمال مطرح می کند: یا مترادفند یا یکی در دفع شر و ‌دیگری در جلب خیر است. به نظر می رسد بیان کتاب لسان العرب با شواهد قرآنی سازگارتر است:
 و الرَّأْفَةُ أَرَقُّ من الرحمة و لا تَکاد تقع فی الکراهة، و الرحمةُ قد تقع فی الکراهة للمَصْلحة(لسان العرب، ج‏9، ص: 112). 
اسلام دین رحمت است اما مسیحیت دین رأفت است یعنی گاهی در اسلام  در مورد برخی مجرمین رأفت نهی شده است : لا تَأْخُذْکُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فی‏ دینِ اللَّهِ (نور2) ولی در مسیحیت رأفت  در کنار رحمت استقرار پیدا کرده است: وَ جَعَلْنا فی‏ قُلُوبِ الَّذینَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَةً وَ رَهْبانِیَّة (حدید27) و گزارش از اندیشه های مسیحیت نشان می دهد رأفت بر رحمت سبقت گرفته است. رسول خدا َّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ (انبیاء107) بود اما رأفتش نسبت به مؤمنین بود: بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ (توبه128).
 رحمت گاهی ظاهری بدون رأفت دارد: لکِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ... (قصص46). رحمت واسعه سبب می شود که نپذیرندگان این رحمت کیفر سخت ببینند: فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبُّکُمْ ذُو رَحْمَةٍ واسِعَةٍ وَ لا یُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمینَ (انعام147).