آموزش قرآن را از جزء سی ام شروع نکنیم!
روایت مهمی از پیامبر (ص) هست در اصول کافی (کتاب فضل قرآن) که می فرمایند: به من سوره های دراز داده شده به جای تورات، سوره های صدآیه ای داده شد به جای انجیل، سوره های همانند (مثانی) داده شدبه جای زبور، سوره های مفصل (یعنی آیه کوتاه )که شصت وهشت سوره است به من عطا شده واین قرآن مراقب وشاهداست برکتب دیگر وتورات ازآن موسی است وانجیل از آن عیسی وزبور از آن داود.
از این روایت نتیجه می گیریم که سوره های کوتاه که ببشتر درجزء سی متمرکزهستند سبک خاص قرآنی هستند که در کتب آسمانی مشابه ندارند در روایت اشاره شده که قرآن مهیمن وشاهد ومراقب بر دیگر کتب است. گویی روایت میخواهد بگوید که عامل مهیمن بودن قرآن بر دیگر کتب همین سوره های کوتاه است. این روایت می گوید: این ۶۸سوره قله قرآن هستند که پیامبر با آنها بردیگران برتری داده شد.
آیادرست است یک کودک یا کسی که اول راه است از قله قرآن شروع کند؟
- ۱ نظر
- ۱۴ بهمن ۹۴ ، ۱۲:۱۱
مقاله نظریه «وحدت متعالی دین» برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد اینجانب تحت عنوان «وحدت یا کثرت ادیان در قرآن» است که تحت راهنمایی دکتر حسینعلی ترکمانی و مشاوره دکتر محمدرضا فریدونی در گروه الهیات دانشگاه بوعلی سینا به سرانجام رسید و مقاله متخذ از آن در ششمین همایش بین المللی ادیان توحیدی برگزیده و در شماره 13 مجله علمی پژوهشی الهیات تطبیقی منتشر شد.
زنا گناهی پوشاندنی است تا مجازات کردنی! مسئله اثبات زنا در سوره نور مطرح شده و مسیر این سوره خلاف جهت مروجان تازیانه وسنگسار است. برآنم که بگویم پیام سوره نور پوشاندن تاریکی هاست و زنا ظلمتی است که باید ستر شود مگر اینکه آنقدر آشکار شود که دیگر قابل پوشاندن نباشد (و در این حد فساد علنی است که تازیانه و سنگسار ضرورت پیدا می کند). حد این آشکارگی شهادت 4نفر است. وقتی عملی پنهانی را 4نفر به صورت واضح ببینند دیگر پنهانی نیست.
اهل بیت در بیان خط قرمز و معیار جداسازی غلوّ از فضیلت گویی گفته اند ما را خدا نخوانید و هر چه می خواهید در فضل ما بگویید
در دیدگاه امامیه نظر غالب بر معصوم بودن پیامبران و ائمه بر هر گونه خطا و سهو و نسیان دلالت دارد اما ذکر بسیاری لغزش ها در قصص قرآنی و نقل های تاریخی، برخی را بر آن واداشته که نسبت به اطلاق چنین حکمی تجدید نظر کنند. به عنوان مثال، نظر علامه طباطبایی(ره) در رابطه با عصمت پیامبران(ع) از خطا و نسیان در امور خارج از شریعت، با نظر مشهور متکلمان شیعی همخوانی ندارد. ایشان عصمت از خطا و نسیان (در امور غیر مرتبط با حکم خدا) را امری خارج از ادلة عصمت می‌شمارد و معتقد است ادلة عصمت این امور را اثبات نمی‌کند و در موارد گوناگون نه‌تنها از امکان خطا بلکه وقوع آن در غیر پیامبر اکرم(ﺺ) خبر داده است
یکی از آیاتی که نظریه دکتر ابوالقاسم فنایی مبنی بر تقدم اخلاق بر دین را به چالش می کشد ماجرای ذبح اسماعیل است و اکنون در دوسال اخیر این موضوع ذهن او و مخاطبانش را به خود جلب کرده است.
اکنون با حادثه خونین مسجدالحرام یک بار دیگر معنای صحیح آیه وَمَن دَخَلَهُ کَانَ آمِنًا (آل عمران-97) برایم سوال شد
سوره برائت درباره مرزبندی با دشمنان است. این سوره نه فقط درباره جنگ یا (به)توبه (وادارکردن) بلکه درباره برائت است. مسائل این سوره در مرزهای عالم اسلام اتفاق می افتد نه در داخل. در سوره برائت حرف از کشتن و عذاب و غلظت فراوان است چون در مرز روابط شفاف است و تر و خشک با هم نمی سوزند. در میان مؤمنین رحمت است و با کفار شدت (فتح /29)، پس این سوره بسم الله الرحمن الرحیم ندارد. کسی شایسته ابلاغ سوره برائت است که خود از همه شفاف تر باشد، کسی که برائت از دشمنانش به منزله ایمان است. پس پیامبر وقتی ابوبکر حامل پیام برائت شد گفت باید برگردد و علی علیه السلام جایگزین او شود: یا علی یا هیچ کس. 
قرآن و علم اصول، رضا حق پناه، نشر سخن، 1390، 528 صفحه
رویکرد اصلی این کتاب تبیین موضوع تربیت سیاسی بر مبنای قرآنی و سیره است به گونه ای که سیر تربیتی آن،چه در فرد و چه در جامعه بر مبنای تربیت قرآنی وولایی استوار است. نویسنده تلاش می کند به رویکرد سیاسی قرآن و سیره معصومین(علیه السلام) توجه نشان دهد و لزوم عمل به آنها در صحنه جامعه را تبیین نماید. این کتاب با رویکرد تربیتی نوشته شده است و لذا یک کتاب تئوریک در زمینه سیاست و علوم سیاسی نیست و نکته مهم آنکه جهت گیری آن و عناوین مطرح شده منطبق با جهت گیری ها و نیازهای موجود نظام جمهوری اسلامی است.